فکر کنید کودک کار هستید.در خیابان ها دارید گل می فروشید.هوا گرم و سوزان است ولی شما باید گل ها را بفروشید.بعضی از رانندگان نگاه های طعنه امیز به شما می اندازند و با دست اشاره می کنند...یعنی نه!بعضی ها که مهربان هستند به شما پول میدهند و گل را میخرند بعضی ها هم که انقدر با شما چانه میزنند که اخر چراغ سبز میشود و میروند! شما باید این همه را تحمل کنید.شب میشود .پول های ناچیزتان را میشمارید بعد با خود فکر می کنید چرا من پولدار به دنیا نیامده ام؟چرا برخی همه چیز دارند ولی من پول ناچیزی به دستم میرسد؟بعد بعد گریه های بی صدا میکنید.حتی سنگدل ترین ادم ها هم وقتی شمارا می بینند خیلی ناراحت میشوند.وقتی کسانی که خود را به جای کودکان کار جا میزنند نمیگویند که این الان دل بچه های کودکان کار را چه میکند؟نمی گویند که انها با صورت عرق کرده کار میکنند چرا باید دل انها راشکست؟این همه رنج و بدبختی هست حالا حتی به کودکان کار هم رحم نمیکنند؟